Dikke mensen hebben de naam gezellig te zijn. Nou ben ik reuze gezellig dus ja, ik kamp al jaren met een behoorlijk overgewicht. Maar ach, zolang je er geen last van hebt...
Maar dan komt het moment dat je, na op Facebook te hebben verteld dat je de laatste tijd zo moe bent, van de 16e persoon het welgemeende advies krijgt om maar eens bij de huisarts langs te gaan. Tja, 16... dan zal er wel een bron van waarheid in zitten nietwaar? Dus afspraak gemaakt en gaan.
"Goh," was het eerste wat ik kreeg te horen van de huisarts, "lang niet meer gezien, laten we maar meteen eens wat controles laten uitvoeren." Het werd een onderzoek gelijk een APK. En wat denk je.... afgekeurd!
Bloed prikken, cholesterol en urine in een petrischaaltje bekeken, tenminste, zo ging dat vroeger toch? De uitslag was anders dan ik had verwacht. Bloeddruk te hoog, hadden mijn ouders ook al last van dus zal wel genetisch bepaald zijn. Eiwit in de urine, groot tekort aan vitamine D en bij een derde bezoek kwam het hoge woord er eindelijk uit... je bent te zwaar! Echter, het werd gebracht op een manier die me direct alert maakte. "OK Henk, het is óf meer bewegen of afvallen óf suikerziekte!"
Op dat moment was het cholesterolgehalte nog niet in de rode cijfers maar baarde haar wel zorgen.
Vanaf dat moment slik ik iedere avond twee pilletjes, vitamine D en bloeddruk verlagende tabletjes. Het belangrijkste besluit moest ik zelf nemen. De jarenlange strijd tegen de weegschaal.
Wat me steunde in het nemen van het besluit was dat ik wist dat ik het kon, en niet zo'n beetje ook!
Eerder was ik van 118 kg naar de 98 kg gedoken, jazeker 20 kg er af! Maar dan komt de klad er in... verjaardagen op rij, feestdagen en dan denk je al gauw "het komt wel!" Nou dat klopt, de kilo's kwamen ook. Maar dát was de bedoeling niet. Wat ik hiermee wil zeggen, ik kan het en weet nu dat je de rest van je leven alert zal moeten blijven.
Maar terug naar het nu. De weegschaal gaf twee weken geleden wederom een dikke 118 kg aan. Vanmorgen stond de teller op 113, het begin is er weer. Eenmaal onder de 105 kg wordt het bewegen geblazen. Ben door Antoine Glerum gek gemaakt om samen in 2015 deel te nemen aan de Almere Ultimate Challenge Run. Nu nog even niet wandelen of erger nog, hard lopen. Een felle stekende pijn in de onderrug belet dat dan. Dus niet overdrijven.
Om op reis te gaan heb je middelen nodig en een doel. Beide zijn belangrijk. De middelen op weg naar een dunnere ikke? Proteine shakes en een aangepast lijstje wat wel de mond in mag en wat niet. Daarbij als stok achter de deur de app NOOM op de smartphone, aanrader!
Het doel....? Ben me bewust van visuele stimulatie, op mijn smartphone staat een nieuw achtergrondje, een grote 85. Wat zou dat toch betekenen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten