Gat in de markt

Terwijl de zoveelste herhaling van afleveringen van CSI over het TV scherm rolt, kruip ik verveeld achter de PC. Als automatisch verdrink ik in berichten op Facebook en reageer op enkele berichten zonder er wat bij te voelen. Ik besluit mijn gedachten weer eens aan het blogpapier toe te vertrouwen en jullie nog eens lastig te vallen.

Het is Social Media, met Facebook als koploper gelukt. Dagelijks word ik er naar toe gelokt via PC, laptop, tablet of smartphone. Even overvalt me de gedachte of je dan nog wel van een "smart" phone mag praten, maar dat zou voer zijn voor een nieuw blog.
Als voorzitter van de bewoners stichting, privé persoon en als ondernemer maak ik gebruik van meerdere vormen van Social Media. En eerlijk gezegd kan geen enkel platform me echt bekoren. Even schiet de gedachte van een gat in de markt door mijn hoofd.
Wat zou het mooi zijn als er eens een eerlijk, te vertrouwen en transparant Social Media platform zou zijn voor meerdere doeleinden. Privégebruik, als bedrijf en als stichting of vereniging voor een bepaalde doelgroep.

We kennen nu Facebook, Twitter, Google+, Meetup, LinkedIn, Instagram en alles wat daar tussen- en onderdoor past. Maar geen van allen doet wat ik wil.
Facebook kent vele valkuilen en bedenkt elke week wel nieuwe in de jacht naar meer geld en minder privacy voor de gebruikers.
Google+ van hetzelfde laken een pak. Wat Google wel voor heeft is dat men voor de gewone gebruiker wat makkelijker bereikbaar is bij problemen dan de eerder genoemde Facebook. Die wel eens gepoogd te bellen?

Ook Buurtlink maakt het niet waar. Volgens de naam zou je verwachten dat alleen jouw buurt zichtbaar is wanneer je die hebt gekozen. Handig voor de bewoners stichting dacht ik nog. Ook hier kwam ik bedrogen uit. In de pagina die ik voor de wijk heb aangelegd verschijnen ineens berichten van andere wijken. Daar ben ik niet in geïnteresseerd Buurtlink!
Op een ingediende klacht krijg ik zowaar tijdens het weekend snel een reactie. Aan die berichten van andere, voor mij op dat moment niet interessante wijken, mankeert niets en zijn dus toegestaan.
Schiet dus ook zijn doel voorbij in jacht op geld.

Ik wil zelf kunnen bepalen wat ik met grotere of kleinere groepen deel, als stichting wil ik alleen mijn doelgroep bereiken, ik wil dat men mijn vrijheid en privacy respecteert, ik wil... ach, ik wil eigenlijk de gewone dingen die wij als normale, niet op geld beluste mensen willen.

Ben er van overtuigd dat de groep programmeurs die dit weet te realiseren eeuwige roem ten deel zal vallen. Ze moeten elkaar alleen nog ontmoeten denk ik.