Juweeltjes van ontmoetingen

Als 'PC-mannetje' kom ik bij veel mensen over de vloer. Dat levert vaak juweeltjes van ontmoetingen op. Het blijft als in mensen geïnteresseerde intrigerend om kennis te nemen van het levensverhaal van mensen. Zo kwam ik onlangs bij een klant in Amsterdam. De man, zelf een markant figuur, bleek fervent fan van Cornelis Vreeswijk. Uit zijn verhalen leerde ik van het bestaan van een heus Cornelis Vreeswijk Genootschap.

Nu weet ik dat Cornelis Vreeswijk zowel in Nederland als in Zweden een grote schare fans had. Zijn herkenbare stem en olijke teksten blijven in het geheugen hangen. Terug naar het bezoek in Amsterdam, jaren na de dood van Vreeswijk bleken er nog nummers bewaard te zijn gebleven die nooit waren uitgebracht. Het Genootschap heeft alle zeilen bij moeten zetten om die nummers uit te brengen. En dat is ze gelukt!

Het resultaat is een heus collectors item geworden. Stevig in karton vindt de nieuwe eigenaar een boekje met o.a. de songteksten, maar ook het verhaal over het ontstaan van de CD.

De CD zelf is uitgevoerd in 'vinyl look'. Journalist Arjan Peters van de Volkskrant schreef in mei van dit jaar een mooi artikel over de totstandkoming van de CD. Ik plaats het artikel graag nogmaals.

Mijn bestelling voor de CD gaat zo de deur uit.  

-------------------------------------------------

Vreeswijk had zoveel meer in zijn mars dan 'Veronica' – (Auteur Arjan Peters (de Volkskrant) )

Opgenomen in 197 4, nooit eerder uitgebracht, nu op cd: elf Nederlandse liederen waarmee
Cornelis Vreeswijk de klassieke Zweedse troubadour Bellman eer bewijst.

De zoon van een garagist en automonteur uit IJmuiden was 13 toen het gezin naar Stockholm verhuisde. Daar zou hij later met zijn gitaar vanaf 1964 een groot aantal platen maken. Nadat hij in

1987 op zijn 50ste stierf aan leverkanker, werd zijn begrafenis op de Zweedse televisie uitgezonden: Cornelis Vreeswijk, geëngageerd troubadour en levensgenieter, wiens verzamelde liedteksten als een schat worden gekoesterd. Jaarlijks wordt in Stockholm in augustus de Cornelis Vreeswijkdag gevierd met liederen die door bekende Zweedse vertolkers worden uitgevoerd.

Op het graf van Vreeswijk, naast de oude Katarina-kerk, liggen steevast bloemen, vaak staat er een fles met een bodem rode wijn, of er liggen een paar sjekkies. Hij er is nog. De dikbuikige losbol en dichter van het vrije woord smeedde moderne ballades met invloeden van jazz en blues, en maakte ook bewerkingen van tijdgenoten die hij bewonderde: van de vroeg gestorven Amerikaanse singer-songwriter Jim Croce en de vermoorde Chileense volkszanger Victor Jara. Maar ook bracht

Vreeswijk twee cd's uit met bewerkingen van liederen van Carl Michael Bellman (1740-1795), een legendarische luitspeler, tekstdichter en zanger. In honderdvijftig drank- en gezelschapsliederen voerde Bellman allerlei personages op, zoals de klokkenmaker Fredman en de zatte muzikant Movitz, die namens hem konden tekeergaan over misstanden, de lof zingen van vrouwen, en door hun uitdagende vrolijkheid de dood op afstand houden.

Dat alles moeten we weten, voordat we de cd ‘Cornelis zingt Bellman’ opzetten. Plus dit: in 1974 kwam Vreeswijk even over naar Nederland. Bij zijn oom Louis de Fauwe in IJmuiden nam hij toen elf nummers op, met de muziekband die in 1971 voor de Zweedse plaat ‘Spring mot Ulla’, spring! (Ren naar Ulla, ren!) was gebruikt De opnamen werden nooit uitgebracht, maar zijn wel bewaard gebleven. Dankzij het Cornelis Vreeswijk Genootschap, het Prins Bernhard Cultuurfonds en een

crowdfundingactie is het materiaal gedigitaliseerd en kan de cd vandaag dan verschijnen.

Bemint elkander en maakt plezier, aanstonds zijn we er niet meer. Maakt dus de route van de tapkast tot het graf zo lang en aangenaam mogelijk, is kort gezegd de moraal van de liederen die Bellman vaak 'epistels' noemde, en die hij nummerde. Dat zien we terug in de elf amoureuze en boertige nummers van Vreeswijks plaat. Uit het tedere Epistel 72: 'De luiken zijn dicht, de kaarsen gesnoten/Wees maar niet bang, de deur is gesloten/ Je man is er vandoor en o, de nacht is lang/ Slaap zoetelief, bij mijn gezang.'

Uit het onbezorgder Epistel 67: 'Ach mevrouw, het is waar/ Ik ben zeventig jaar/ Maar ik maak het nog wel klaar/ Klim in de bedstee zonder stoel/ En vlegels die sla ik op hun smoel/ Ik ben fors van

postuur/ Wat een prachtig figuur/Voelt u mijn temp'ratuur?'

Rinkelende glazen, walmende lampen en deinende boezems, een mooie Zweedse begeleiding {naast

gitaar ook bas, altsax, viool, drums en klavecimbel) en een Cornelis die op zijn 37ste in blakende vorm was. Hij trekt zijn barokke voorganger zijn eigen eeuw in, en houdt de vrijmoedige folk traditie levend.

Een uitgelezen gelegenheid om nog eens te horen dat Vreeswijk zoveel meer in zijn mars had dan

de kenners van De nozem en de non en Veronica bevroeden. Cornelis kan, afgestoft en

opgepoetst, beleefd worden aanbevolen. 'Eerst een kus en dan een glas/ dan ontwaakt de liefde

pas.' Er zijn vervelender raadgevingen.

Cornelis zingt Bellman. Cornelis Vreeswijk Genootschap;€ 20,-.

N.B.: Kijk op de website www.cornelisvreeswijk.nl voor bestelprocedure en huidige stand van zaken