Dat vraag ik me de laatste tijd steeds vaker af. Terecht of onterecht? Ok, vaak gebruikt men het gezegde "vroeger was alles beter". Dat mag dan wel zo zijn of voelen (twee heel verschillende zaken), het is niet verstandig om in het verleden te blijven hangen. Om de simpele reden dat je niets aan dat verleden kan veranderen. Of toch wel? Ja, je kan er afstand van nemen en verder gaan.
Hoe ouder je wordt, hoe vaker je overlijdensberichten ziet langskomen van jouw heel bekende namen. Het geeft aan dat alles eindig is. De mooie herinneringen blijven. Koester die, maar laat ze geen steen om je nek zijn. Wat geweest is boezemt me geen angst meer in, wat gaat komen wel.
Zo zie ik de algemene mentaliteit bergafwaarts gaan sinds iedereen de mogelijkheid heeft zich te uitten op Sociale Media. Waar blijft het goede van de mens? Of willen we elkaar alleen maar tekstueel de grond in boren? Ook vandaag weer een bericht dat een jongeman van slechts 15 jaar oud zelfmoord heeft gepleegd. Oorzaak.. Sociale Media. Sommigen zullen dit aanmerken als een incident. Maar hoe vaak hebben we al niet dit soort incidenten moeten lezen?
Een doorn in mijn oog is ook hoe met de wat oudere werknemers wordt omgegaan. Je zet ze makkelijk aan de kant, huurt ze in via vage korte-termijn constructies of, nog erger, je promoveert ze tot 'vrijwilliger van de maand'. Deze week de berichten in de media over de voortschrijdende opmars van robots. Het verdringen van werknemers gaat steeds sneller. Maakt de politiek zich hier al zorgen over? Nee hoor, die sukkelen gewoon verder. Wordt het dan echt geen tijd dat we naar een andere invulling van onze huidige maatschappij moeten kijken? Waarom bijvoorbeeld zoveel tegenstand tegen het basisinkomen? Omdat het niet betaalbaar zou zijn? Geloof me, zoals de ontwikkelingen nu gaan, zal de toekomstige samenleving ook niet meer betaalbaar blijken te zijn.
Het wordt tijd voor nieuwe visionairs, nieuwe ideeën, maar op zijn minst, een besef dat het zo niet verder meer kan gaan. Ben ik de enige die hier wel eens over nadenkt tijdens verloren uurtjes?
Als je de kracht van Sociale Media nou eens voor positiviteit zou inzetten, hoe zou je dat dan kunnen doen? "Ik leer ieder dag," roep ik vaak. En dat is inderdaad zo. Maar dan moet je er wel voor open staan. Natuurlijk heb ik een eigen mening die ik graag ventileer, maar ben ook absoluut van mening dat je deze moet willen aanpassen als blijkt dat je het bij het verkeerde eind hebt. "Geven en nemen," weet je nog wel. Toegegeven, een wat warrig verhaal hierboven, maar de laatste tijd heb ik inderdaad moeite met een rode draad te vinden in gebeurtenissen. Daarbij vraag ik me vaker af, het "waarom" en niet het "hoe". Binnenkort maar weer eens een flinke wandeling plannen, mijn hoofd weer eens leegmaken. Na zo'n verfrissende wandeling gaat het vast weer goed komen, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten