Met het bovenstaande in het achterhoofd is het niet zo vreemd wanneer je al gauw gaat denken aan het deelnemen aan een professionele vrijwilligersorganisatie. En juist bij die keuze slaat de twijfel toe. Iedereen is het er over eens, vrijwilligerswerk is belangrijk. Sterker nog, wanneer alle vrijwilligers morgen zouden stoppen staat onze samenleving met een knal stil.
Het probleem waar ik steeds vaker tegen aan loop, waar houdt vrijwilligerswerk op en begint arbeidsverdringing?
Voorbeeldje, tijdens een evenement van actieve bewoners in NL bezocht ik een workshop van Humanitas. Het onderwerp was het bewust maken van vrijwilligers hoe ver ze zouden moeten gaan. Zelfbescherming dus. Via Facebook kwam ik op het spoor van een vacature die me heel interessant leek. Leek? Ja, want als je er verder over gaat nadenken (met hulp van meerdere FB-vrienden) slaat de twijfel toe. Ik heb het over de vacature voor twee projectmedewerkers Huisbezoek.
Doel is om kwetsbare en/of eenzame mensen weer deel te laten nemen aan de samenleving. Mooi, tot je verder gaat kijken. In de vacaturetekst valt te lezen: "Uitgangspunt is dat je gemiddeld 8 uur per week flexibel inzetbaar bent en ca 10 vrijwilligers begeleidt."
Die 8 uur is niet het probleem, wat er achter staat wel. Je gaat dus als onbetaalde vrijwilliger zo'n 10 vrijwilligers begeleiden. Dat is geen baan voor een vrijwilliger, dat heet manager. Arbeidsverdringing? Vertel het me maar. Ook valt er te lezen dat je moet beschikken over goede communicatieve en coachingsvaardigheden. Om (serieuse) coachingsvaardigheden te ontwikkelen dient men normaal gesproken de nodige trainingen te hebben gevolgd. Veelal zijn dit kostbare trainingen. Maar dan mag je deze vaardigheden als vrijwilliger gratis gaan inzetten, mooi toch?
Ook dien je deel te nemen aan overleg met een projectcoördinator. Of dat ook een vrijwilliger is of een betaalde kracht wordt nergens vermeld.
Al het bovenstaande is geen aanklacht tegen Humanitas maar dient uitsluitend als voorbeeld waar we zijn beland. Een heel grijs gebied waar de schijn kan worden gewekt dat er misbruik wordt gemaakt van de wens om je belangeloos in te zetten voor de medemens. Het geeft mij steeds meer een onbehagelijk gevoel, ben ik de enige? Indien dat niet het geval is, hoe brengen we hier dan duidelijkheid in? Want je inzetten voor je medemens: Ja. Diezelfde medemens de baan ontnemen door het gratis te gaan doen: Nee.
Ik lees graag jullie reacties.
Ik herken het. Ik ben een zeer actieve vrijwilliger. Al heel veel jaren. In sportverenigingen vinden leden het heel normaal om de contributie laag te houden door misbruik te maken van vrijwilliger bestuursleden en trainers. In grote stichtingen wordt de subsidie gebruikt voor managers en administratie, het werk wordt gedaan door vrijwilligers. In die grote stichtingen worden voor de vrijwilligers soms functie-eisen gesteld en selectieprocedures gevolgd, die uitgebreider zijn dan ik als professioneel personeelszakenmedewerker heb gedaan. Wegens het misbruik en de beperking van de zelfstandigheid in grote stichtingen, doe ik het vrijwilligerswerk solo, daarbij kies ik ook mijn eigen cliënten. Cliënten die echt wat willen doen voor hun leven, in plaats van slechts gepamperd worden. En daarnaast, inderdaad !!!, verdringing van betaalde arbeid. Henk, ik zou er heel graag een met je over praten, ook met een politieke bedoeling. Groet.
BeantwoordenVerwijderen