Na een aantal tropische dagen is het eindelijk wat koeler. Het is dan ook achter het toetsenbord wat behaaglijker geworden. Het is weekend, tijd om wat bij te lezen.
Dat lezen bracht me op de site van Geheim van Almere. Al lezende constateer ik ineens dat ik meer met Almere gemeen heb dan ik dacht. Sinds kort heet ik dan ook ambassadeur van Almere.
Niet omdat ik dat nou écht wou, maar een van de functies van de site (weet niet eens meer welke) kon men alleen maar benutten wanneer men zich geregistreerd had. Dus ach, baat het niet dan schaad het ook niet, zullen we maar zeggen.
Zoals ik al aangaf, het was niet een bewuste keuze. Niet omdat ik niet van Almere hou, maar omdat ik het krampachtige ‘op de kaart zetten’ een verspilling van tijd en moeite vind. Moet Almere dan niet gepromoot worden? Ja zeker wel, door de bewoners zal dat zeker gaan gebeuren.
Voor alle duidelijkheid, als oud-Amsterdammer ben ik met hart en ziel van het fenomeen Almere gaan houden. Juist het contrast tussen het ene moment alle rust en natuurschoon en het andere moment een bruisende evenementen stad met een zeer gevarieerd programma maakt Almere uniek.
Helaas kampt Almere met een imagoprobleem. Nee, ik moet het beter zeggen, een imago vooroordeel. En dat is nou precies wat ik met Almere gemeen heb.
Groot gebracht in de Pijp, een volksbuurt in Amsterdam, leerde je wel van je afbijten en lag het hart op de tong. Door schade en schande wijs geworden werd dat in de loop van de jaren wel wat minder maar is, zoals dat zo mooi heet, nog latent aanwezig. Zeker wanneer men aan ‘mijn’ stad Almere komt, steekt het de kop op.
En dan niet alleen naar buitenstaanders maar zeker ook naar organisaties die bij het goedbedoeld promoten van de stad, de ene blunder op de ander maakt. Als Almeerder, en nu dan als ambassadeur, ben ik de mening toegedaan dat ik daar wat van mag zeggen. Kijkt men, net als bij Almere gebeurd, alleen maar naar de buitenkant en ‘hoort’ men alleen de woorden zonder te kijken naar de context of de intentie van de opmerkingen, ja dan kan het niet anders dan dat men denkt dat ik Almere niks aan vind en alleen maar aan het ‘zeuren’ ben.
Het tegendeel is waar en de goede verstaanders hebben aan een half woord genoeg. Die hebben door dat men pas een oordeel kan vellen na het zelf te hebben ervaren. In het geval van Almere is dat simpelweg het brengen van een bezoekje aan de polderstad en ervaren of alle verhalen met een sausje van vooroordelen wel kloppen. In mijn geval is dat een persoonlijke ontmoeting. Ik zal altijd bereid zijn uit te leggen wat ik van Almere vind en hoe ik over het fenomeen Almere denk.
Wat dat betreft zou ik best een ambassadeur van Almere genoemd kunnen worden. Oh shit, dat ben ik zojuist geworden. Zie je wel dat vooroordelen vaak niet kloppen?
