Niet alleen donkere wolken aan de lucht

Normaal gesproken ben ik aardig positief. Wil nog wel eens speels uithalen op Sociale Media, dat geef ik toe. Maar dat is meer om reacties uit te lokken. De laatste tijd echter slaat de apathie weer toe. Nergens zin in, somber, moe, erg moe... kortom, zit niet lekker in mijn vel.

Er speelt dan ook wel het een en ander moet ik toegeven. Na een aantal weken druk te zijn geweest met omzettingen van Windows XP naar Windows 7 (met dank aan Microsoft) is het werk al bijna twee weken stilgevallen. En dat is best lang. Sterker nog, lang genoeg om je zorgen te gaan maken.

Tel daarbij op dat er door allerlei oorzaken al jarenlang geen echte vakantie is gehouden, op een midweekje na, en we onlangs moesten nadenken over het moeilijkste besluit dat ik in mijn leven zal moeten nemen. Dat is gezegd, mijn leven tot nu toe dan hé, kan niet in de toekomst kijken.

Om dat laatste wat duidelijker te maken, we zijn onlangs op een informatieve bijeenkomst geweest over een nieuw project in de wijk. Dat project behelst een leegstaande school op loopafstand waar men nu 10 'appartementjes' in wil gaan bouwen. Inderdaad, een begeleid wonen project.....

We zijn op het punt aangekomen waarbij wij moeten gaan beslissen om Sharon te laten deelnemen.
Onze dochter met een verstandelijke beperking die, ondanks alles, het zonnetje in huis is. De dochter waardoor ik regelmatig vol schiet bij het horen van het nummer 'Dochters' van Marco Borsato.
De eerste refreinen zijn zo herkenbaar, tot het moment dat 'zijn' dochter gaat trouwen en het ouderlijk huis gaat verlaten. Trouwen? Wie zal het zeggen.... het ouderlijk huis verlaten? Ja, maar niet vrijwillig. Sterker nog, ze zal helemaal niet beseffen wat het in gaat houden. Nu is alles nog nieuw en spannend en mag de hele wereld het van haar horen.

Maar ik heb er moeite mee, heel veel moeite mee. Maar ik weet dat het voor haar het beste is. Want ooit zullen we er niet meer zijn. Dan is het goed te weten dat je er werkelijk alles aan hebt gedaan om haar gelukkig te maken.

Maar alles bij elkaar maakt het me momenteel een somber mens. Beren op de weg, donkere wolken in de lucht... soms is het leven zwaar, heel zwaar... maar ach, komt na regen niet altijd zonneschijn?  

Agossie.... en ze doen zo hun best....

ICT, websites en de Gemeente Almere... het blijft aanmodderen. Best wel vervelend want ik weet dat er mensen werken die zich dit heel erg aantrekken, maar er niets of weinig aan kunnen doen. Laat ik het dit keer eens hebben over het initiatief om bewoners tot elkaar te brengen, sociale componentenlijm of zoiets.
De website mensenmakendestad moet dat doel gaan dienen. Nou kunnen mensen dat misschien wel willen, maar de gemeente weet dat professioneel te torpederen. Lees maar even mee.

Doel is om ideeën en projecten te melden zodat omwonenden daar bij kunnen aanhaken. Niks mis mee zou je zeggen. Nog afgezien van het feit dat al het geld dat in dit mensenmakendestad project is gestoken voor andere doeleinden had kunnen worden gebruikt, is het een aardige poging. Er zijn namelijk al behoorlijk wat sites die hetzelfde doen, waarvan bijvoorbeeld www.nudge.nl mogelijk de grootste (landelijke) site is met hetzelfde doel.

Terug naar Almere, we geven de site een kans, nietwaar? Om bewoners te verbinden is de locatie nodig, op de site is dat óf het adres, óf de postcode. Simpel zou je zeggen... maar niet in Almere waar IT bedrijven van elders hun zakken grof kunnen vullen, maar dit terzijde.

Als betrokken bewoner wil ik weten wat er allemaal om me heen in de wijk gebeurd, dus begin ik met het adres, Jozef Israëlslaan (in Tussen de Vaarten). En hoppa...... bijna goed..... mijn straat bestaat niet.

Niet voor 1 gat te vangen doen we een poging met de postcode.....

Eureka, ik kan zelfs het huisnummer ingeven.... jammer alleen dat het kaartje de Jozef Israëlslaan situeert in de omgeving van het Giethoornpad in Stedenwijk.

Ok, het is ook Almere, maar niet wat ik verwachtte.

Er moet dus nog wel het een en ander gebeuren aan het straatnamenregister en de postcodedatabase koppeling met de kaart, maar ik ben slechts een leek en geen IT-professional, tóch?

Om positief te eindigen, het is ooit gelukt een project bij ons in de wijk aan te melden. Dat duurde door omstandigheden wel enkele weken maar een kniesoor die daar op let. Ook de typefout zien we daarom door de vingers. Het is tenslotte allemaal goed doordacht en perfect geïmplementeerd.

Maar of ze hier ooit een schoonheidsprijs mee winnen....