We staan aan de vooravond van de Tweede Kamer verkiezingen 2017. Het is opvallend hoeveel politici in het Haegse de laatste tijd op straat te vinden zijn. De crisis blijkt over dus daar komen de gouden bergen weer. "Mooi toch," hoor ik je denken. Nou, is dat zo?
We hebben toch wat nare ervaringen met dat soort beloftes nietwaar? Of zijn we die alweer vergeten? Ik mag toch hopen van niet. Afrekenen op het verleden of meegaan met de mooie beloftes voor de toekomst, ik blijf het lastig vinden en ben dus nog steeds in hogere sferen. Zwevende kiezer noemen ze dat. Heb nog steeds moeite met dat hele verhaal met betrekking tot stemmen. Als ik zeg dat ik het niet weet en dus niet ga stemmen, valt de helft over me heen. "Het is een recht, je moet dus stemmen", "als je niet gaat stemmen gaat je stem naar de grootste partij" en meer van dat soort wijsheden. Weet je, het is aan mij niet zo besteedt, die hele politiek. Snap het niet, interesseert me ook niet. Maar ja "je mot hé..." Zo ben ik al mijn hele leven rechts. Dat neemt niet weg dat ik met mijn linkerhand ook wel het een en ander kan hoor.
Neem nou die beloftes vervat in een verkiezingsprogramma, of in het geval van een partij, op een bierviltje of zo. Als je even doordenkt zou je moeten weten dat je een oor aangenaaid wordt. Die beloftes kunnen namelijk nooit waargemaakt worden. Want wat lezen we op Rijksoverheid.nl?
"In de Tweede Kamer zijn voor een meerderheidskabinet minimaal 76 zetels van de 150 zetels nodig. Als de de regeringspartijen minder dan 76 zetels hebben, is het een minderheidskabinet. Om te kunnen regeren heeft een minderheidskabinet steun nodig van andere partijen in de Tweede Kamer. Zo kan een minderheidskabinet toch een meerderheid krijgen. Het kabinet kan daarbij per onderwerp steun zoeken bij andere partijen in de Tweede Kamer. De steun die deze partijen geven noemen we gedoogsteun."Dus als jouw club 76 of meer zetels krijgt, pas dán kunnen alle beloftes worden waargemaakt. Maar dat is een utopie. Men zal moeten gaan formeren en dus water bij de wijn moeten doen. En misschien vervalt dan nu juist die belofte waardoor jij je keuze hebt laten bepalen. Ok, ok ik geef toe, ik bekijk het graag simpel, maar zit ik er ver naast dan?
Daarbij, ik vertrouw landelijke politici nu eenmaal niet. Want hoe vaak is het niet voorgekomen dat er mooie beloftes worden gedaan, men gekozen wordt en vervolgens heel iets anders dan die gedane belofte gaat doen? Als ze er dan op worden aangesproken is het vaak "nee, dan heeft u me verkeerd begrepen" of "zo heb ik dat nooit gezegd". Tenenkrommend, maar ja, ze zitten wel weer voor vier jaar in het pluche.
Kortom, ik ben er nog lang niet uit. Jij wel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten