De impact van opgelicht worden

Waarschuwing vooraf. Dit is een heel open en eerlijk persoonlijk relaas. Heb je daar geen behoefte aan, wat ik kan begrijpen, sla dit verhaal dan over.

In de zomer van 2021 is mijzelf overkomen waar ik zo vaak mensen voor waarschuw. Via internet opgelicht worden. Afgezien van het feit dat het juist mij overkomt, ondanks het zo alert zijn, maakt dat ik me extra schuldig voel. Het financiële verlies en de schaamte is gigantisch. We zijn een jaar verder en het gaat beter. Overigens ook de reden waarom de nieuwsbrief zo lang uit bleef.

Overleven door familie en vrienden

Voor ik inga op het hoe en waarom, wil ik kwijt dat ik zo blij ben met mijn gezin, familie en vrienden. Oplossen kunnen ze het niet, maar hun steun maakte een hoop goed. De angst voor reacties als “goh, wat stom”, “dat je dáár ingetuind bent” etc bleek ongegrond. Ze bleven gelukkig achter. Een duidend was het “als het juist jou is overkomen, moeten ze wel heel gehaaid zijn geweest.” En dat was ook zo. Het was zeker geen zoon of dochter met het bekende “pap, ik heb een ander nummer en heb geld nodig”.

Ook zijn er twee vriendinnen die heel voorzichtig toestemming vroegen om een crowdfunding te starten. Die staat er aan te komen. Het zal het immense bedrag niet op gaan brengen, maar alles helpt in deze dure tijden. Het geeft mij in ieder geval de kans om wéér te waarschuwen. Het kan niet genoeg gebeuren!

Misbruik van vertrouwen

“Maar Henk, hoe ging het nou in zijn werk?” Tijd om openheid van zaken te geven.

In mei 2021 ben ik via Facebookmessenger in contact gekomen met ene Wendy Yu. Ze bleek een bekende Chinese erfgename, investeerder, beschermvrouw van de kunsten en filantroop. Ze is de oprichter van Yu Holdings en de eerste Aziatische medewerker aan Vogue. Ze vroeg me na wat eerste kennismakingsgesprekken om over te schakelen naar Whatsapp en gaf me haar telefoonnummer +852 5612 3566. Het nummer komt uit Hong Kong. Alles klonk oprecht en er ontstond een chat vriendschap waarbij persoonlijke verhalen werden gedeeld. Ook stuurde Wendy Yu privé foto’s van haar en haar ouders die op dat moment niet op internet te vinden waren. Er was dagelijks contact via de chat. Na enige tijd introduceerde ze me in de wereld van de FOREX handel. Een voor mij compleet nieuwe wereld. Ze vond, als selfmade miljonair en filantroop, dat ik geld nodig had en wilde mij financieel helpen om meer geld te genereren. Ze leerde me hoe ik een account moest aanmaken bij handelsbank ACC-FX.com. Hoewel de site er professioneel uit zag, bleek het later een complete fake bank te zijn.

Omdat het voor mij allemaal compleet nieuw was en er een vertrouwensband was gecreëerd had ik geen argwaan in de handelswijze. We begonnen met haar adviezen te handelen. Er werd winst gemaakt, zo leek het tenminste. Als ik op zeker moment een fout maak en in een transactie 5.000 USD verlies, stort Wendy Yu dat bedrag meteen terug op mijn rekening bij de ACC-FX bank. De bank waarvan ik op dat moment niet besefte dat die fake was. Er wordt hoofdzakelijk gehandeld in goud, een zeer onvoorspelbare markt waar ze me ook voor waarschuwt. Om me te ‘helpen’ stort ze 100.000 USD op mijn account.

Op het moment dat ik vraag hoe ik een opname kon doen, veranderde de toon van het gesprek ineens en bleef ze hameren op meer stortingen. Mails naar acc@acc-fx.com worden niet meer beantwoord. Op 12-07-2021 rond 09:00 ging haar Whatsapp-account op zwart. Op dat moment zou er een bedrag van 204.068,10 USD op mijn account staan, als dat een echt account zou zijn geweest.

The day after

De klap en het besef dat het allemaal een scam was, is zoals ik al zei groot. Professioneel als ze zijn weten deze figuren een vertrouwensband op te bouwen. Ook door de stortingen lijkt het alsof ze het meent. Nu weet ik dat ik niet met Wendy Yu gesproken heb. Ja, ze bestaat echt, maar haar naam en reputatie wordt misbruikt.

Je schreeuwt om hulp. Maar hulp en steun van officiële instanties kan je vergeten. Dat stelt niets, maar dan ook niets voor. Eerst uiteraard aangifte bij de politie. Door de corona Lock down gebeurd dat telefonisch. Om te tekenen moet ik wel even naar het bureau komen. De dienstdoende agent leest het door. “Goh, wat een bedrag hé..” is de enige reactie. Een dag later krijg ik bericht van de afdeling. “Het ging via het buitenland, we hebben geen namen dus nee, sorry… we kunnen niets.”
Tot zo ver de gendarme in Nederland.

Je meldt het bij de Fraudehelpdesk, ACM en FIOD. Die nemen het als kennisgeving aan en dat is het. Daar sta je dan. Het vertrouwen in dat soort instanties en de mensheid is in een klap verdwenen.

Het ging zo gewiekst dat je volgens instructies zelf geld hebt overgemaakt naar de criminelen. Dus zegt de bank, “ja, spijtig, maar u heeft het zelf overgemaakt dus kunnen we daar niets aan doen.”

Kortom, de ouderdomsvoorziening die we dachten te hebben door de verkoop van het huis in Almere is verdampt. Het is momenteel iedere maand met de hakken over de sloot. Een gevoel dat we kennen, maar wat oh zo pijn doet. Te meer omdat je dacht alles voor elkaar te hebben. Dit soort onmenselijke criminelen hebben geen idee wat ze iemand aan doen. En er is niemand die ze blijkbaar een strobreed in de weg legt.

Tot zo ver. Dank voor het lezen als je het helemaal tot hier hebt gered. Mij lucht het weer even op.

Kijk in godsnaam uit op internet. Het is zo’n mooi medium maar inmiddels zo gevaarlijk als je even niet op let.

Er komt hulp

En dan komt het moment dat vrienden ingrijpen. Stichting WeetHoeJeLeeft start een crowdfundinsactie om het leed wat te verzachten. Oh, wat ben ik ze dankbaar. 

Link naar de Crowdfunding op WhyDonate

The impact of being scammed

In the summer of 2021, something happened to me that I so often warn people about. Getting scammed over the internet. Apart from the fact that it happened to me, despite being so alert, makes me feel extra guilty. The financial loss and shame is enormous. We are a year further and things are getting better. Incidentally, also the reason why my business newsletter was out for so long.

Survival by family and friends

Before I go into the how and why, I want to say that I am so happy with my family, relatives and friends. They can't solve it, but their support made up for a lot. The fear of reactions such as “gosh, how stupid” etc turned out to be unfounded. An indicative was the "if it happened to you, they must have been very smart." And it was. It was certainly not a son or daughter with the well-known "dad, I have another number and need money".

There are also two friends who very carefully asked permission to start a crowdfunding. It is just activated. It will not bring back the immense amount, but everything helps in these expensive times. At least it gives me the chance to warn again. It can't happen enough!

Abuse of trust

“But Henk, what happened exactly?” Time to explain in detail.

In May 2021 I came into contact with one Wendy Yu via Facebook messenger. She turned out to be a well-known Chinese heiress, investor, patron of the arts and philanthropist. She is the founder of Yu Holdings and the first Asian contributor to Vogue. She asked me after some initial conversations to switch to Whatsapp and gave me her phone number +852 5612 3566. The number is from Hong Kong. Everything sounded genuine and a chat friendship developed where personal stories were shared. Wendy Yu also sent private photos of her and her parents that could not be found on the internet at the time. There was daily contact via chat. After some time she introduced me to the world of FOREX trading. A completely new world for me. As a self-made millionaire and philanthropist, she felt that I needed money and wanted to help me financially to generate more money. She taught me how to create an account with trading bank ACC-FX.com. Although the site looked professional, it later turned out to be a complete fake bank.

Because it was all completely new to me and a relationship of trust had been created, I was not suspicious of the way I acted. We started acting on her advice. Profits were made, or so it seemed. If at some point I make a mistake and lose USD 5,000 in a transaction, Wendy Yu will immediately refund that amount to my account at the ACC-FX bank. The bank that I didn't realize at the time was fake. Trading is mainly done in gold, a very unpredictable market that she also warns me about. To "help" me, she deposits $100,000 into my account.

The moment I asked how I could make a withdrawal, the tone of the conversation suddenly changed and she kept hammering on for more deposits. Mails to acc@acc-fx.com will no longer be answered. On 12-07-2021 around 09:00 her Whatsapp account went black. At that point there would be USD 204,068.10 in my account, if is was a real account that is.

The day after

The blow and the realization that it was all a scam is, as I said, big. Professional as they are, these figures know how to build a relationship of trust. The deposits also make it seem like she means it. Now I know I didn't talk to Wendy Yu. Yes, she really does exist, but her name and reputation is being misused.

You scream for help. But you can forget about help and support from official bodies. That means nothing, and it means nothing. First, of course, report it to the police. Due to the corona Lock down, this happens by phone. I have to come to the office to sign. The officer on duty reads it. "Gosh, what an amount huh..." is the only response. A day later I get a message from the department. "It went through abroad, we don't have names so no, sorry... we can't do anything."

So far the gendarme in the Netherlands.

You report it to the Fraud Helpdesk, ACM and FIOD. They take it as notice and that's it. There you are. Trust in such institutions and humanity has disappeared in one fell swoop.

It was so cunning that according to instructions you transferred money to the criminals yourself. So the bank says, “yes, I'm sorry, but you transferred it yourself so there's nothing we can do about that.”

In short, the old-age provision that we thought we had due to the sale of the house in Almere has evaporated. It is currently every month with the heels over the ditch. A feeling we know, but which hurts oh so much. The more so because you thought you had everything in order. These kind of inhumane criminals have no idea what they are doing to anyone. And there is apparently no one to put a straw in their way.

Thats it. Thanks for reading if you made it all the way here. 

For God's sake, be careful on the internet. It is such a beautiful medium but now so dangerous if you are not paying attention.

Help is coming

And then comes the time when friends intervene. The WeetHoeJeLeeft Foundation is starting a crowdfunding campaign to alleviate the suffering. Oh, how grateful I am to them.

Link to the Crowdfunding on WhyDonate

Het leven van ver voor internet komt door datzelfde internet samen

Ik weet het, ik weet het... ik schrijf te weinig! Keer op keer probeer ik mijn leven op dat punt te beteren maar steeds zijn er andere excuses.. of zijn het uitvluchten?
Niet dat er geen stof zou zijn om te schrijven hoor, niets van dat. Maar meestal wordt ik gedreven door gebeurtenissen die me somber stemmen en me (soms) hard laten uithalen. Maar het kan ook anders...

Deze week kreeg ik een telefoontje van mijn jongste zusje die ook in Almere woont. "Hé broer, weet je dat een neef ons al 5 jaar aan het zoeken is?" Ik val even stil.
"Oh, zeg ik", en wacht af wat er komen gaat. Nou, dat heb ik geweten. We waren vroeger met drie kinderen thuis, als oudste had ik te stellen met twee jongere zusjes, Sonja en Nicky. Ik heb het verder dus over 'ons'.

Om het verhaal beter te kunnen begrijpen, moet ik met je delen dat onze vader, voor hij trouwde met moeders, een andere relatie had. Niet zo vreemd toch, dat gebeurd zelfs nu nog. Maar uit dat eerdere huwelijk werden twee kinderen geboren. Technisch gesproken dus onze halfbroer en -zus. Vreemd genoeg werd daar nooit over gesproken thuis. Ooit had ik wel iets gehoord via een tante, maar ach, je bent jong en met hele andere dingen bezig. De info ging dus zogezegd het ene oor in en het andere uit.

Dat is te zeggen, tot het moment dat na een akelig en lang ziekbed ook vader moegestreden zijn ogen sloot. Moeder hadden we al moeten missen, ze werd slechts 55 jaar. Tijdens het opruimen van de woning komen ineens aktes en andere documenten tevoorschijn. Ze bevestigen wat we vaag al eens gehoord hadden. We hebben een broer en zus!

Met de komst van internet gaat het kriebelen, maar waar te zoeken? We wisten zo weinig, geen naam, geen woonplaats, niets. Dat viel ook niet uit de eerder genoemde documenten op te maken. Maar ook aan de andere kant scheen het te kriebelen. We gaan terug naar het bewuste telefoongesprek.

"Ja, onze neef", zegt jongste zusje Nicky, "hij heeft Sonja al gesproken en mij via MSN". Ze legt uit, "je hebt een oudere halfbroer en zijn zoon, eigenlijk een halfneef, of hoe zeg je dat, heeft ons gezocht.... en gevonden!". Het gebeurd niet vaak maar ik val stil. Herinneringen komen als bliksemschichten naar boven en verdwijnen weer net zo snel... een oudere broer op je 54ste krijgen is geen kattenpis.

Die avond hebben Dennis, de zoon van mijn halfbroer en ik, voor het eerst contact via MSN. Het werd een late avond. Hij stuurt foto's en scans van documenten die ik nog nooit gezien heb en lees met vochtig wordende ogen op één document de hele geschiedenis van mijn vader. De aanvraag voor een paspoort in de oorlogsjaren, mét foto van een pa als broekie. Een uittreksel van het bevolkingsregister waarop de beide huwelijken op vermeld staan, alle adressen waar mijn vader ooit heeft gewoond en... de namen van alle kinderen en hun geboortedatums. En dan nog zeggen dat internet zo onpersoonlijk is....

Eindelijk kom ik achter mijn roots. Ik weet dat ik ooit ben geboren op de Ceintuurbaan in Amsterdam, nu weet ik ook het huisnummer en de etage! Kippenvel slaat toe. Tijdens een lange digitale conversatie kom ik erachter dat Dennis niet, zoals eerder werd gedacht, in Tholen (Zeeland) woont, maar na een scheiding is verhuisd naar Beverwijk. Twee keer vallen van Almere zullen we maar zeggen.
Volgend weekend hebben we afgesproken dat hij en zijn dochtertje naar Almere komen. Dat gegeven laat diepe sporen van besluiteloosheid achter. Wat kan ik verwachten? Hoe zal het verder gaan? Wat weet hij te vertellen over mijn oudere halfbroer?

Naast vreugde is er ook verdriet als hij verteld dat mijn halfzus op 51 jarige leeftijd de strijd tegen kanker heeft verloren. Mijn halfbroer leeft nog, maar heeft geen contact meer met Dennis, zijn zoon. Maar ach, als internet ons samen kan brengen is er ook voor hen misschien nog een sprankje hoop. Als van ouds blijf ik geloven in het goede van de mens, tot het tegendeel is bewezen.