Hoe de gemeente Almere beleid belijdt

Na het op krampachtig wijze op de kaart willen zetten van Almere, is het betrekken van burgers bij alles wat Almere aan gaat één van de speerpunten van de gemeente.

Burgers dienen zich te houden aan een woud van regelgeving die als een lavastroom uit het stadhuis stroomt. Dan mag men toch verwachten dat de burger door diezelfde locale overheid op eenduidige wijze wordt benaderd en behandeld, dat is toch niet teveel gevraagd? Niets is minder waar!

Almere is een unieke stad, bestaande uit diverse kernen, te weten Almere Haven, Almere Stad, Almere Poort, Almere Hout en Almere Buiten. Door de omvang van de momenteel grootste kern, Almere Stad, is deze weer verdeeld in stadsdelen. Zo kent men een Almere Stad-Oost, Almere Stad-Centrum en een Almere Stad-West.

Vier stadsdelen hebben een gebiedskantoor, dat zijn Almere Buiten, Stad West, Stad Oost en Haven. Vanuit deze gebiedskantoren doen de gebiedsmanagers met ondersteuning van de gebiedssecretaris hun werk. Dan nu de opmerking over benaderen op eenduidige wijze.

Als voormalig voorzitter van een bewonersplatform in Stad Oost heb ik regelmatig contact gehad met de gebiedsmanager en -secretaris van dat stadsdeel. Het was dan ook een verrassende ervaring om eens van nabij mee te maken hoe andere gebiedsmanagers met 'hun' burgers om gaan. Die kans werd me geboden door een uitnodiging om aan te schuiven bij een bewonersvergadering in Almere Buiten.

Deze groots opgezette bijeenkomst werd voorgezeten door de gebiedsmanager, die op enerverende wijze de avond leidde. De aanwezige vertegenwoordigers van bewonersgroepen werden op de hoogte gebracht van lopende zaken en kregen een voorproefje van toekomstige plannen met betrekking tot hun stadsdeel. Vragen werden op correcte wijze beantwoord.
Slot van de avond was de uitreiking van de Buitengewoon Buitenaar Award aan burgers die zich op opvallende wijze hadden ingezet voor hun stadsdeel.

Kortom een voorbeeld hoe menigeen burgerparticipatie graag zou zien. Als onderdeel van het grote geheel zou je dan ook verwachten dat deze werkwijze in alle stadsdelen zou worden toegepast. Dan komt men in Almere bedrogen uit.

Almere, een archipel van eilandjes, houdt stand. Men zou het bijna het Venetië van Flevoland kunnen noemen. Bewonersgroepen, organisaties en zelfs de locale overheid is verzot op het creëren van eigen eilandjes met eigen regels. De verdedigingslinies zouden in de 80-jarige oorlog niet hebben misstaan. Dat maakt niet alleen dat burgers per stadsdeel op een andere manier worden benaderd en geïnformeerd, maar ook een mogelijke samenwerking wordt extreem moeilijk.

Wil men bewonersparticipatie serieus vorm geven dan zou men toch eens moeten beginnen met het dupliceren van de succesvolle aanpak in Almere Buiten, twee keer per jaar een bijeenkomst voor alle actieve bewonersgroepen.
Almere huisvest een leger aan 'betrokken Almeerders' die dit al jaren roepen maar niet gehoord worden. Als een Vreemdelingenlegioen strijden deze voort voor 'hun' stad, 'hun' Almere.

Dat leger is overigens groeiende! Steeds meer burgers verzamelen zich in creatieve groepjes om op eigen wijze de stad een porum en ziel te geven. Maar al dit moois kan pas slagen wanneer vanuit het stadhuis de regels uniform worden opgelegd aan elk stadsdeel zodat alle burgers in welk stadsdeel dan ook, weten waar ze aan toe zijn. En dat systeem van uniforme regels heet beleid en dat belijdt men in Almere op geheel Almeerse wijze, als ware het een verdeel en heers tactiek.